نشانه

یاهو

  نشانه  

روزها یکی پس از دیگری می‌آمدند و می‌رفتند و من فقط گذر آن‌ها را تماشا می‌کردم،
غربت را با تمام وجودم احساس کرده بودم اما دریغ از آن هنگام که دل‌تنگی را تجربه کنی و پاهایت توان رفتن نداشته باشد.

از اعماق وجودم صدایی گوش‌نواز می‌شنیدم، صدایی مثل بال زدن پرندگانی مهاجر؛
گویا ندای رفتن درونم داشت جوانه می‌زد و آهنگ دور شدن داشت.
در این اندیشه غرق بودم که سؤالی لرزه بر جانم انداخت برای یافتن آنچه می‌خواستم دست نیازم را به سویش بلند کردم،